O değil de, insanların bana kendimi suçlu hissettirebilmesini ne zaman ve nasıl engelleyeceğim bilmiyorum. Beni delirtiyorlar, sonra da tepki verince "tribin ne zaman geçecek?". Buna da hem sinirleniyorum, hem de kötü bi şey yapmışım gibi üzülüyorum. "Lan, bende mi sorun var? Abartıyor muyum? Aşırı mı tepki veriyorum?" Geçen bi arkadaşla konuşurken kadınlar olarak içimizdeki kezbanla dışımızdaki güçlü kadının sürekli çatıştığına karar vermiştik - o mevzu işte. Aslında basit olması lazım - sen beni istemezsen (nedenleri çok da önemli değil bence) ben de uzaklaştırırım kendimi. Bunda triplik ya da kezbanlık bi durum yok ki! Sonuçta sığındığımız o güçlü kadın da aynı tepkiyi vermez mi?
Haaa unutmadan, dün akşam o "emeklerimin boşuna sayıldığı" işyerinden destek teklifi aldım. Gerçi bu sefer saatlik ücretimi verip anlaşma yapacaklarmış (lütfettiler!) ama yine de istemiyorum. Bi yerden, birinden, bi şeyden soğuyunca gidiyor aga. Bu teklif beni rahatlatmak yerine daha da sinirlendirdi tabi o ayrı..
Diğer konulara da girmek isterdim ama girmicem. Kahve - sigara - temizlik.
Offff...
Çok mutsuzum lan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder