Fırçamı yer otururum aşağı beybiler. Bu arada güncelleme dedim ya, aslında hepinizi kandırdım başlıkla :) Siz şimdi ben spora başladım, yürüyorum, pilates toplarıyla çılgın atıyorum sandınız değil mi? Yooo dostum yoo.. Ben hala spor yapmama kararımın arkasındayım. Bununla ilgili mantığımı daha önce söylemiş olabilirim, ya da kendi içimde şizofrenik şekilde söyledim sanıyor da olabilirim. İstikrarlı bi tembel olarak tek tek yazdıklarımı okumak yerine burada sıfırdan anlatmayı uygun buluyorum, ivit.
En temele inmek gerekirse.. Bende düzenli spor yapacak popiş yok! Olsaydı zaten bu blogun adı "fit kızın günlüğü" olurdu. Lakin senelerce hareketsiz yaşama, malak gibi yatış keyfi eklendiğinde halimiz şekil A1'deki gibi oluyor. Peki ben bu göbeğe rağmen neden hala spor yapmıyorum? Bunun bi kaç nedeni var.
1- Diyet iradesinde on numero fantastik iş çıkartıyor olabilirim, ama spor iradesi gerçekten çok daha farklı bi şey. İşten yorgun argın geldiğimde ya da sadece mızmız günlerimde diyet için gerekli tek şey biraz tavuk ve fırın iken yürüyüş kararımın enerji, giyinme, kapıdan dışarı çıkabilme, patiler ağrısa bile yürüyebilme ve duş perdesiyle desteklenmesi gerekiyor ve ben bunları yazarken bile yoruldum.
2- Yediklerime dikkat ettiğim sürece kilo almama şansım varken spora alışan bünye bırakıldığı an "bödöffff" diye salıyor kendini. En başa dönerek bende hayat boyu spor azmini geçtim fikri bile yokken, 10 kilo vericem diye gaza gelip sonra da spordan sıkılınca gelen kiloların depresyonunu yaşamak.. Nayır nolamaz!
 |
| Yürüyüş için motivasyon budur :) |
El özet sürdürülebilirliği olmadığı için sporu hayatıma sokmuyorum. (Çok entel dantel kelimeler kullanıyorum ay ay) "E bi saattir "no spor no cry" konuşuyorsun - hani lan güncelleme?" diyen arkadaşlarımız için sıradaki cümle geliyor. Hareket ediyorum canlar.
Metrobüse yürümek eskiden işkenceyken şu an kendim için yaptığım iyi bi şey. Yürüyen merdivenler var ya? Hah benim için yok onlar artık. Dukan amca asansörü bırakın diyordu; altıncı katta oturan popişim bunu henüz uygulamıyor ama günde 4 defa merdiven çıkmak bile bi gelişmedir bence. Ayrıcaaa yakın mesafelere yürüyerek gitmek eskisi gibi gereksiz gelmiyor, aksine isteyerek yapıyorum. Mesela dün akşam kargo şubesine gidip oradan da eve geçmek için araba/taksi/otobüs/minibüs düüüt yerine taban gücünü tercih ettim. Sonuç mu? Nurtopu gibi 1,5 saat yürüyüş :)) (Gerçi Cicoş çok yoruldu ama o da yürüsün accık değil mi? Bi yandan üzüldüm ona, bi yandan da iyi bi şey yapıyor diye mutlu oldum - karışık duygular içerisindeyim sevgili günlük..)
Bu arada dün gece kendimle de inanılmaz gurur duydum. Geçen bahar otobüs durağından eve 10 dakikalık yolu arada mola vererek - i luv banklar - 15 dakikada tamamlıyordum. Dün gece gıkım çıkmadan, nefesim kesilmeden o kadar yürüdüm ya.. En minik beden eteğimin içine girmek bile o hazzı veremezdi bana! Artık normal insanlar gibi hareket edebiliyorum, obezliğim yüzünden gezmelerden tozmalardan mahrum kalmak zorunda değilim :) Bunu hissetmek.. Bambaşkaymış be canlar!
Şimdiki hedefim ise merdiven çıkarken tıkanmamak. Düz yolları hallettik ama merdivene hiç alışkın olmayan bünyeciğim hala zorlanıyor. Şimdilik 4 gün oldu, umarım iki hafta sonra buraya "artık normal insanlar gibi merdiven çıkabiliyorum laaaaaaaaaaaaan" mutluluk çığlıkları yazabilirim. Bekleyeceğiz göreceğiz..
Hareket etmekle ilgili kafamdaki kalıpları yıktım da diyebiliriz buna sanırım. Eskiden tuvalete arabayla gidecek kadar salmışken şu an attığım her adımı kendime yapılan iyilik olarak görüyorum. E bu kafa da beni mutlu ediyor, mutlu oldukça daha fazla adım atmak istiyorsun.. Eskiden mutsuzluk - yemek kısır döngüsüne girerdim (açıklamaya gerek var mı sizce?), şimdi ise mutluluk - hareket döngüsünde geziyorum. Sanırım en önemli güncelleme de bu - yürümeyi eziyet eden düşman gibi görmek yerine beni seven arkadaşa dönüştürdüm. Mesela az sonra yan ofise geçip ayakta duracağım bi 10 dakika kadar, akşam da markete uğrayıp alışveriş yapacağım ve bunlar yeni Esra için öfflenecek şeyler değil, kendini düzeltmek için yeni imkanlar.
Aferin bana! :)
Unutmadan güncellememi de şuracığa bırakıp kaçayım...
Güncel kilo 76,6 (7li rakamlar oy oy oy)
Verilen kilo 15,4
Kalan kilo 9,7
Oooooo yolu yarılamak da neymiş ayol? :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder