Veee sonuç!

Bunu yazmak için çooooook geç kaldım beybiler, biliyorum. Ama içime öyle bi tembellik, bi mızmızlık, b yazmaya üşenme kaçtı ki sormayın! Mevsim değişimine bok atıp ofis durumlarından devam edebilirim - üzerine de vizeler derken.. Yine de ucuz bahaneler olacak. Şimdi ise son 1 aydır çılgın motivasyona ihtiyacım olduğunu düşünüp henüz kargaların kahvaltı etmediği bu cumartesi sabahı içimi dökeyim dedim. 

Öncelikle ne oldu ne bitti istatistik olsun diye ekleyeyim.

Dukan'ın bana verdiği tarih olan 25 Şubat'ta seyirden geçtim :) O bana 67,9 demişti, ben 65,2 ile bitirdim. 65 güzel bir kilo oldu, sevdim. 6 ayda tam olarak 26,8 (hadi 27 olsun) verip insanımsı görüntüye kavuştum. BMI 24,2 ile normal insana indi. Görüntü olarak da normal insana döndüm sanırım (lanet olası göbek hala gitmese de) Alttaki fotoğraf 66 kilo halim ama 65 de çok farklı değil :)

26 kilo fark böyle oluyor

Göbek dışında asıl sıkıntım ise alt tarafımın 38, üstümün 40 beden kalmış olması ve bunu nasıl düzelteceğim henüz bir fikrim yok. Ama yine de iki halimi yan yana görünce kendime "helal olsun" demeden duramıyorum canlar. İlk fotoğraf yanlardan çekilmiş gibi duruyor değil mi?

Seyir bitince güçlendirmeye geçer gibi yaptım. Gibi diyorum çünkü buğday unu ve meyveyi pek sokmadım hayatıma. Onların yerine çikolata yedim :) Mart sonuna kadar listeye uydum sayılır; protein perşembe yaptım, dukan ekmekleriyle takıldım, akşam yemeklerinde usturuplu davrandım.. Kilo 64-66 arasında gidip geldi. Bu da normal insan gibi yediğim sürece kilomu koruyabileceğimi gösterdi; bu açıdan mutluyum. Lakin Nisan gelince kendimi kaybetmiş olabilirim (öhöm) ama geri dönüş her zaman var! 

Şu anki durumumu ve ruh halimi ayrı bi yazıda incelemem lazım, gerçekten. Seyir bitişi ile kafa gidişimi birleştirmek istemiyorum :p

El özet: teşekkürler Dukan Amca!