Yine yeni yeniden

Hello beybüler,

Tilkinin dönüp geleceği yer kürkçü dükkanı değil mi?

Aslında bu bloga motivasyon olsun diye başlamıştım ancak elde ettiğim sonuç diyeti bırak, blog yazmaya bile popişimin olmadığı! Hepimiz çok şaşırdık değil mi? Biz obezlerin genel bir sorunu olabilir mi maymun iştahlılık? Gece yatmadan önce gelen "yarından itibaren sağlıklı besleneceğim, diyete kesin başlayacağım, hatta erken kalkıp yürüyüşe bile gideceğim" gazlarımızı alarm sesi kaçırmıyordur değil mi? (İnsan neden hep geceleri gaza geliyor acaba? Ben şu an kadar bir kere öğleden sonra bu düşüncelere kapılmadım mesela..)

Neyse.. Süper depresif bu girişten kilo verme gidişatımın boka sardığını anlamış olmalısınız. Bahanelerimi sıralayıp ukalalık yapmamın üzerinden neredeyse 1,5 sene geçmiş ve bu 1,5 senede 7 kilo almışım. En azından istikrarlıyım ayol - hayatım hep yo-yo üzerine kurulu! (Ağlanacak halime gülmek nedir, cümle içinde nasıl kullanılır, bir örnekle açıklayınız) Aslında geyiğe sarmamam gerekiyor ama cidden oturup kabullenecek psikolojide değilim, en azından şimdilik.

Bir süredir kilo aldığımı farkındayım, geçen yaz giydiğim elbiseler rutubetten çekmiş olamazdı değil mi? Fakat bayramdan önce gittiğim tatilde çektiğimiz fotoğrafların biri resmen ayılttı beni. Hepimiz gibi ben de fotoğraf çektirmekten nefret ediyorum ama evlendiğimizden beri ilk tatilimiz olunca, bir de sosyal medyayla yeni yeni haşır neşir olmuşken ben de "oh deniz kum güneş", "tatil çok süper", "ben geziyorum lay lay lom" temalı fotoğraflar çekeyim dedim, demez olaydım. Bilgisayara aktarırken bir fotoğrafı gördüm ve beynim durdu! Mayoyla - tabi ki bikini değil - otururken yandan çekilmiş bir poz, dirsekten yukarısı var sadece (en azından selülitler gizli) ve başımı yana çevirmişim. Beter böcek filmini izlemeyen yoktur herhalde, oradaki küçük kafalı adamı unutabilen de.. Hah işte aynı onun gibiydim. Ama o adam benden iyi durumdaydı işin doğrusu, en azından omuz/sırt kısmı normaldi. Benim görüntüm ise büyük boy tombul bahçe domatesi üzerine zeytin tanesi yerleştirilmiş gibiydi. Sırt kısmından 12 kişilik aileyi doyurabilecek kadar antrikot çıkacak olan ben, kambur duruşumla daha bir iştah açıcıydım etoburlar için. Menü fotoğrafım da hazırdı işte.

Daha bunun etkisinden kurtulamamışken bayram seyran ayağına el öpmelere gittik. Bi amcam var, sizden iri olmasın sırf göbek! Sigarayı alkolü bıraktıktan sonra 30 kilodan fazla aldı, öyle ki 9 aylık hamilelere taş çıkartır valla.. Kendi açımdan amcammış, akrabammış, onları geçtim de benden şişman birisini bulup ona "oooo göbek yapmışız" demek için varlığı iyi oluyor; bilirsiniz çevremizde çok fazla böyle insan olmaz. Oluyordu daha doğrusu. Yine laf attım; "kilo verdim, 90 kiloya düştüm" dedi. 90 kilo? 90 kilo amca mı olurmuş ayol? O an beynimdeki tek düşünce şuydu: "Hasssssktr... Amcam benden zayıf lan!" Adamda göbek var, tamam, ama sadece göbek var. Benimki gibi patlıcan kollar, komodo ejderi bacaklar yok. Adam hamile gibi kilo almış alt tarafı, ben yakında kendi yer çekimi kuvvetimi sağlayabilecek kadar düzenli büyüyorum. Düşündükçe delirmeye bi adım yaklaşıyorum sanki; hatta şu an bile o kadar canım sıkıldı ki hem yazasım kalmadı, hem de kimse okumuyor olsa bile yayınlamaktan utanıyorum bunları. Ama kendimi zorlamak zorundayım değil mi? Başka türlü nihai amacıma ulaşamam.

Yazdığımı tekrar okuduğumda aklıma bi nokta takıldı - bende vücudumu algılama bozukluğu olabilir mi acaba? (Buna benzer bir psikolojik rahatsızlık var ama çok alakalı değil şu an) Sanırım kendimi olduğumdan zayıf görüyorum. Gerçekten aynaya baktığımda bazen hoşuma gidebiliyor üzerimdeki kıyafetler. Oysa o halimi fotoğrafta gördüğümde kendimi camdan atmak istiyorum. Beynim sürekli bu atlama isteğiyle dolmamam için götümü gözüme küçük gösteriyor olabilir mi? Bazen sokakta başka bir obez gördüğümde yanımdakine soruyorum "Ben de bu kadar kilolu muyum? Benim de kalçam bu kadar büyük mü?" Aynada öyle görünmüyor, ama belki ölçülsek daha bile büyük çıkacağım, cidden kestiremiyorum boyutlarımızı. Sevgili beynim, benim iyiliğim için yapıyor olabilirsin ama reca ediciyyym beni kandırmaktan vazgeç; uzun vadede gerçekten yardımcı olmuyorsun.

Maymun iştahım sırf kilo vermemek için beni blog dışındaki şeylere de sürükledi, bi dahaki sefere onlardan da bahsederim. Ama şimdilik bunu bitirip arka planda oynayan fantastik filme odaklanacağım, belki kafam dağılır. Film ne mi? ;)

Çok fantastik çooook :)